Koewacht, waar volgens de pa van Kaan de mannen steeds op hun koeien staan te wachten, is een grensdorp dat verspreid is over twee landen en drie gemeentes. Het grootste deel van het dorp maakt deel uit van de gemeente Terneuzen in de Nederlandse provincie Zeeland. Het andere gedeelte is verdeeld over de Belgische gemeenten Moerbeke en Stekene. De naamgeving zou verwijzen naar “koeien wachten”. Het spreekwoord ieder moet zijn koeien wachten betekent dat iedereen voor zichzelf moet zorgen.

De ligging van Koewacht kent zijn oorsprong in de Tachtigjarige Oorlog. In 1586 behoorde het Belgische gedeelte tot de katholieke Spanjaarden. Vanuit Nederland werden regelmatig strooptochten georganiseerd tegen het Spaanse gebied. Om de grens te beschermen werd er een fortenlinie gecreëerd: ‘De Linie van Communicatie’ tussen Hulst en Sas van Gent. Van enkele forten zijn slechts sporen in het landschap terug te vinden maar Fort Masereels groeide uiteindelijk uit tot een woonkern, het huidige dorp Koewacht. Het fort werd overwegend bewoond door Franse huursoldaten. Dat verklaart de aanwezigheid van Franse woorden in het lokale dialect. Landbouw was altijd de grootste inkomensbron. Zo stonden er in het dorp enkele vlasfabrieken en was er zelfs een vlassersschool. Vandaag kan je alles rond de vlascultuur in Koewacht ontdekken in Museum ’t Vlasschuurken. De kerk in Koewacht ten slotte stond oorspronkelijk enkel in het Belgische gedeelte maar na de grenssluiting in de Eerste Wereldoorlog kwam er in het Nederlandse gedeelte een tweede kerk.

Nog meer ontdekken? Op deze website kan je aan de hand van tips en verhalen Koewacht beleven door de ogen van lokale bewoners.