Burcht was niet het enige dorp dat werd geteisterd door Kludde. Kludde is een mythisch wezen uit Vlaamse volksverhalen. Zijn uiterlijk verschilt van verhaal tot verhaal, in die mate dat hij soms omschreven werd als een demon die verschillende gedaantes in één verhaal kan aannemen. Soms verschijnt hij als een monsterlijke zwarte hond of een weerwolf, als een grote zwarte kat of als gigantische zwarte vogel. Sommigen zagen hem zelfs als zeemeerman verschijnen. Hij kan zich vergroten en verkleinen, en beweegt zich sneller en sneller door de nacht. 

Hij is een kwelgeest, verwant aan Satan, en verstopt zich vaak in holle bomen of onder bruggen. Enkel ’s nachts komt hij tevoorschijn en volgens de volksverhalen kan je hem herkennen aan het geluid van een rammelende ketting. Het geluid typeert Kludde omdat hij verplicht is een ketting aan zijn linkerenkel te dragen. Meestal valt hij aan door bij een nietsvermoedende wandelaar in de nek te springen. Wanneer het ochtendgloren aanbreekt verdwijnt Kludde weer. Geweten is dat hij ooit in de Dender woonde, waar de Aalstenaars hem Kledde noemden en hem wisten te verjagen naar Dendermonde. Verder is bekend dat hij verscheen in verschillende Oost-Vlaamse dorpen, en hij wordt vooral geassocieerd met de Scheldestreek. Kludde staat erom bekend onoverwinnelijk te zijn. Nog maar weinig mensen wisten hem uit hun dorp te verjagen.

In de populaire cultuur werd Kludde ooit de naam van een volksdansgroep in Wichelen, maakte Jef Elbers begin de jaren zeventig een liedje genaamd ‘Kleudde’ en verscheen hij in een aantal albums van Suske en Wiske en de Rode Ridder. Bovenal komt Kludde in veel Vlaamse volksverhalen voor.